Aad Oudhuis

Op 22 juni 2024 is ons lid Aad Oudhuis overleden.

Hoewel we allemaal wisten dat het eraan zou komen kwam dit afscheid toch nog onverwacht.

18 juni nog, bespraken we tijdens de repetitie de mogelijkheid om bij Aad thuis een serenade te geven. Ruim een week later hebben we zijn uitvaart muzikaal begeleid.

Aad begon zijn lidmaatschap op 1 oktober 1956. Met zijn vader, broer Ton en zijn vrouw Catrien heeft hij vele jaren samen gemusiceerd. Zijn vader bereikte een 65 jarig lidmaatschap; Aad ruim 68 jaar. Hij was een echte verenigingsman. Heeft de ups en de downs meegemaakt van de vereniging. Toen ik eens mijn zorgen uitsprak over het snel dalend leden aantal zei hij mij met een positieve glimlach “Och, Merijn, we hebben wel eens met zestien man gezeten, dat ging ook”.

Toen ikzelf als jochie van 13 met mijn trompet voor het eerst mocht meespelen zat ik samen met Marco naast Aad. Hij hield ons met een schuin oog in de gaten en leerde ons de rusten tellen: één twee drie vier, twee twee drie vier, drie twee drie vier. Van hem begreep ik dat tweede of derde trompet spelen net zo belangrijk is in het geheel van een orkest en muziekstuk als de eerste trompet. Dat kenmerkt Aad; hij hoeft niet op de voorste rij te zitten want hij weet dat elke rol een belangrijke is.

Aad deed er veel aan om zijn partijtje goed te spelen. Sectie repetities als er gewerkt werd aan een concoursstuk, hulp bieden bij lastige loopjes. Toen hij bemerkte dat het trompet spelen hem minder goed afging was daar de overstap naar bariton. Samen met Gery heeft hij nog meerdere jaren met veel plezier gemusiceerd.

De vereniging heeft veel te danken aan Aad en Catrien. Zijn schuur mocht vele jaren achtereen gebruikt worden als locatie voor onze BBQ en repetities van de blaaskapel. Al zal hij wel geschrokken zijn toen hij 10 mei twintig jaar geleden thuis kwam van een korte vakantie en zijn schuur aan trof in een walm van brandlucht. Niet dat zijn schuur in de fik stond, nee die ochtend was de grote brand van de Schakel en ons van de brand geredde instrumentarium hebben we in een vlaag van acute noodzaak bij hem gestald. Vele uren volgden van schoonmaken. Aad deed mee en zorgde voor de koffie.

Als de blaaskapel in de schuur oefende kwam hij wel eens luisteren. Het viel op dat hij de laatste keer niet kwam kijken. De fanfare repetities bezocht hij nog tot aan de pauze. “Tot volgende week mensen…”

Na een blaaskapelrepetitie stond ik eens met Aad te kijken naar naderende hele donkere luchten. “Dat wordt een flinke hoos bui” zei ik tegen Aad. “Nee hoor” zei hij met de kennis van een tuinder, “er staat te veel wind, deze waait over.”

Helaas waren de donkere wolken van zijn ziekte niet een bui die voorbij zouden waaien.

De fanfare heeft tijdens de uitvaart als laatste stuk “Remember me” gespeeld. Herinner mij.

Herinner Aad zoals hij was, positief, vol liefde voor zijn gezin, een warm persoon en een echte verenigingsman.

Met een staande ovatie aan het einde van het muziekstuk hebben de aanwezigen aangetoond wat Aad voor hen heeft betekent.

We wensen Catrien, Inge, Emiel, de rest van de familie, onszelf en allen die Aad het meest nabij stonden veel sterkte met het verwerken van dit verlies.

Namens de voltallige vereniging;

Merijn de Greeuw,

voorzitter


Reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *